De Stentor, 19 maart 2025

Net dat extra zetje. Dat hebben boeren nodig, zegt Klaas Jan Visscher. Hij is biologisch melkveehouder in Rouveen en maakte de transitie al. In Staphorst moet een nieuwe pot met geld andere boeren erbij helpen, maar het plan staat nog in de kinderschoenen.

Het mestseizoen is volop aan de gang, maar op het melkveebedrijf De Zuideindiger Stee van de familie Visscher in Rouveen is dat niet te ruiken. Boerin Mariëlle Visscher kijkt nooit op tegen de mestperiode. ,,Het stinkt hier niet.” Echtgenoot en melkveehouder Klaas Jan voegt toe: ,,Zelfs mensen uit de stad die hier komen, zeggen dat.”

Het bedrijf met 74 koeien is al zo’n vijftien jaar biologisch. Kunstmest en onkruidbestrijding komt hier de deur niet in, maar de productie ging er nooit op achteruit. Klaas Jan: ,,We zitten hier op vruchtbare grond.”

Ammoniak
Dat de mest niet meer stinkt, komt door ammoniakreductie. ,,We doen dat nu ruim een jaar”, vertelt Klaas Jan. ,,Eens per maand komen ze hier vloeistof over de roosters sproeien. De bacteriën reduceren ammoniak met 75 procent. Het is biologisch. Bij gangbare boeren werkt het nog beter.”

Subsidie krijgt de boer er niet voor. ,,Ik denk dat we daarvoor al hadden moeten aankloppen voordat we begonnen. Bovendien moet je dan waarschijnlijk alles meten en aantonen.”

Het kost Visscher naar eigen zeggen 6000 euro per jaar. Hij is voorstander van een gemeentelijk potje voor de landbouw om andere boeren een zetje in de rug te geven. De gemeente Staphorst werkt op het moment aan een ‘transitiefonds toekomstgerichte duurzame landbouw’.

De lokale ChristenUnie nam het initiatief. ,,We zijn voor gelden vaak afhankelijk van de provincie en het Rijk”, zegt ChristenUnie-fractievoorzitter Alberto Schra. ,,Met name bij de landelijke overheid is het beleid weinig consistent, maar juist onvoorspelbaar en soms zelfs grillig. Daarom vinden we het belangrijk lokaal een subsidiefonds achter de hand te hebben.”

Cameragestuurde schoffel
Schra legde zijn oor te luister bij de Drentse buurgemeente De Wolden. Daar leidden een enquête en verdiepende interviews tot de conclusie dat de financiering van vernieuwende technieken ‘een belangrijk knelpunt’ was voor boeren. Er kwam een budget van 550.000 euro.

Tot medio januari 2025 waren er acht aanvragen toegekend en nog eens vijf in behandeling. ,,Een aanvraag moet door minimaal drie boeren samen gedaan worden. Er zijn ook aanvragen gedaan door werktuigverenigingen”, weet woordvoerder Marja Jonkers.

In De Wolden ging het geld onder meer naar een biologisch middel voor mestvertering, een project regeneratieve landbouw en een cameragestuurde schoffel.

Potjes
In Staphorst vroeg de raad een plafond van 200.000 euro over de periode 2025 tot 2028. De minimaal subsidiabele kosten moeten neerkomen op 1000 euro, met een maximum van 40.000. De exacte regels werkt de gemeente nu uit. Wanneer het fonds wordt opengesteld, is niet bekend.

,,Hopelijk worden meer mensen zo over de streep getrokken om ammoniak te reduceren”, zegt Klaas Jan Visscher. Mariëlle Visscher: ,,Er moet wel meer duidelijkheid komen in alle potjes die er zijn. Soms zie je door de bomen het bos niet meer. Er zijn potjes, maar niet iedereen weet dat.”

Niet iedereen vindt een lokaal fonds het antwoord. ,,De stikstofproblematiek zie ik meer als landelijk thema”, stelt PvdA-fractievoorzitter Liesbert Lubberink, die tegen het voorstel stemde. ,,Pleisters plakken lost het probleem niet op. Er zijn meer groepen mensen in Staphorst die ook een extra steuntje kunnen gebruiken. Die zoeken we ook niet op.”